Çocuk - 154

Çocuk - 154

Mayıs-Haziran / 2017 | 922

Bir kez daha buluşmanın heyecanıyla merhaba,

Bu sayımızın temasını “Çocuk” olarak belirlediğimizde bugüne kadar etraflıca tartışılmamış, tartışıldığı zaman ise muhafazakarlığın kılıcı hep üzerinde olmuş iki meseleyi bir araya getireceğimizi biliyorduk: LGBTİ ve çocuk olmak. Ancak dosyanın bu kadar yoğun ilgi görmesini beklemiyorduk. Beklentilerimizi aşan ve inanılmaz mutlu eden bir şekilde çok fazla katkı geldi dergimize. Biz de “madem bu kadar çok tartışmaya, yazmaya ve tabi okumaya ihtiyacımız var, o zaman bu konu bu dosyayla sınırlı kalmasın” dedik. Ve çocuk konusuna önümüzdeki sayıda da mini dosya olarak devam etmeye karar verdik. Haliyle bu sayıda başlayan tartışmalar önümüzdeki sayıda da başka yazı ve söyleşilerle devam edecek.

Peki bu sayıda neler var?

Kanun Hükmünde Kararname (KHK) ile kapatılan Gündem Çocuk Derneği’nin emekçilerinden Ezgi Koman, “Çocuklar İçin Başka Bir Dünya Mümkün” diyerek dosyamızı açıyor. Koman, çocukluğu ve çocuk haklarını bütün yönleriyle inceliyor. Koman’ın bıraktığı yerden Kıvılcım Turanlı, çocukların cinsel haklarını aktarıyor. Tartışmaya Figen Paslı röportaj sorularımıza verdiği yanıtlarla cinsel istismar ve sosyal hizmet bağlamında çocuklar üzerinden dahil oluyor. Umut Erdem ise “Alice üzerinden çocukluğa ve cinselliğe bakıyor.

Bu sayıda Gozde Demirbilek’in Liseli LGBTİ’den Cayan Azadi ve Genç LGBTİ’den Barış Azar ile yaptığı röportajlar üzerinden LGBTİ çocuk ve genç olma deneyiminin özneleri de yaşadıklarını anlatıyor.

Berna Savcı, bir eğitimci olarak “toplumsal cinsiyet normlarına uymayan çocuklar”ın hikayelerini anlatıyor. Eğitim ve heteroseksizmi çocuk penceresinden sorguluyor. Sevcan Yağan Guder de okul öncesi eğitime toplumsal cinsiyet odağından bakıyor, öğretmenler ve çocuklar arasındaki ilişkiselliği toplumsal cinsiyet rejimi bağlamında tartışıyor.

Bu sayıda çocuk edebiyatı denildiğinde akla gelen isimlerden Karin Karakaşlı da bir öykü-masal ile “kibritçi kraliçe”leri anlatıyor. Emre Yeşilbaş, “antisosyal bir kurum olan aile” meselesini toplumsal sınıf ve cinsiyet rollerinin yeni nesillere aktarımı bağlamında tartışmaya açıyor. Ozge Gozturk, Politik Hayvanlar Belgeseli yönetmenleri Jnoah Markovitz ve Tracey Waren’a mikrofon uzatıyor.

Dilek Kumcu, 17 yaşında eşcinsel olduğun için babası tarafından öldürülen Roşin Çiçek’i ve dava sürecini anlatıyor. “Roşin sadece eşcinsel bir çocuk olduğu için öldürüldü” diyor. Fransa’dan “Eddy’nin Sonu” Cemal Akyuz’ün kaleminden okurlarla buluşuyor. Ozlem Cankurtaran, ‘modern dünyanın icadı çocukluğu’ cezaevleri bağlamında tartışmaya açıyor.

Dosyamızın görsellerini ise çocuklar çizdi. Dergimiz çocukların hayalleri ile bezeli. Özellikle savaş gibi zorlu koşulları yaşamak zorunda kalıp Türkiye’ye gelen mülteci çocukların çizimleri okurlarımızla bir araya geliyor. Dosya dışında ise geçtiğimiz sayıda başlattığımız spor tartışması devam ediyor. Ekim Cağlar, Stockholm’den İsveç’in son tabusunu yazıyor.

Kaos GL Sendikal Çalışmalar Grubu’nun hikayesi de bu sayıda okurla buluşuyor: Nerden nereye? Dosyanın dışından seslenen bir diğer içeriğimiz Aslı Alpar’ın Pelin Buzluk’la röportajı.

Temmuz-Ağustos 2017 sayımızda, bu sayıda başladığımız çocuk sayısının devamı ve Ankara Üniversitesi Kadın Çalışmaları ile 2016-2017 güz döneminde yürüttüğümüz Heteroseksizm Eleştirisi ve Alternatif Politikalar dersinden katkılar ile yeniden buluşana kadar… İyi okumalar!

Dosya Editörleri Umut Güner ve Yıldız Tar