Sayı - 75

Sayı - 75

Ocak-Şubat / 2003 | 812

Merhaba, 

Güztanbul’dan sonra yeniden merhaba.

Geçen sayıda zarftan çıktık, Güztanbul buluşmasını gerçekleştirdik ve bir sürü ilke imza attık. Bunlardan özellikle altını çizme ihtiyacı duyduğum, taleplerimizi kamuoyuna basın toplantısıyla duyurmamızdı. Bununla Güztanbul sonrası hedeflerimizden birine ulaştık.

Güztanbul’da hepimizi heyecanlandıran ve ön plana çıkan toplantı ise hiç şüphesiz “Bilen Aile“ toplantısıydı. Belki bu toplantıya dair eleştirileriniz olabilir ama ilk defa ailelerimizin sesini hep birlikte dinledik.

Lezbiyen Örgütlülüğün önündeki engeller toplantısı bir çok açıdan çok önemliydi. Erkeklerden ayrı olarak kadın arkadaşlarımızın kendi aralarında toplanmalarını ve çözüm yolları aramalarını ciddiye almıyormuşuz gibi bir hava yarattık, bu da bence kadınların örgütlenmesi önündeki engellerden en azından birinin ne olduğunu gösteriyordu!

Bu sayıda “Bilen Aile”, “Lezbiyen Örgütlenmesinin Önündeki Engeller” başlıklı toplantıların özet metinlerini yayınlıyoruz. Ayrıca “Üniversitede Eşcinsel Mücadele” toplantısının değerlendirme yazısı ile Güztanbul değerlendirmelerinin yanında Ali Erol’un Güztanbul ve 1 Aralık’ın basına yansımasına dair izlenim ve değerlendirmelerini de bu sayımızda okuyabilirsiniz.

Bilen Aile Projesini geliştiren Gökay’la yaptığımız söyleşiyi ve Ali Ferhat’ın bir “bilen anne”yle yaptığı söyleşiyi de “bilen aile dosyası” kapsamında okuyabilirsiniz.

Yeşim’in “Özgür Kadın Dergisi”ne verdiği röportajı da bu sayımızda aktarıyoruz.

1 Aralık “Irak’ta Savaşa Hayır” mitingine dair notları, kaleme alanlarınki gibi aynı heyecanla okuyacağınızı düşünüyorum.

Eee Güztanbul sadece ”Bilen Aile” ile “Lezbiyen Örgütlülüğün Önündeki Engeller” toplantılarından ibaret değildi. Toplantı kayıtlarını paylaştığımız halde, maalesef yazmak durumundayım, İstanbul’daki arkadaşlar kayıtların deşifrelerini tamamlayıp bize ulaştırmadılar.

Bu konuda yayın kurulu olarak çok rahatsızlık duyuyoruz. Yeni bir dergi, yeni bir sayı yaratmanın verdiği sevinç, yaratamamanın ve gecikmenin verdiği hüzne dönüşüyor. Dergi matbaaya gitmeden önceki duygu,”nihayet bitti” oluyor, bu da emin olun, bizi mutlu etmiyor. Çünkü aslında biraz çaba ve özenle halledilebileceğini düşündüğümüz pek çok eksikliğin biz de farkındayız.

Kapak filmi dışında derginin matbaa öncesi bütün işlerini yayın kurulu olarak kendimiz yapıyoruz. Bilmiyorum ne kadarını tahmin edebilirsiniz ama bizi en çok uğraştıran ve zamanımızın, enerjimizin çoğunu soğuran durumun bize gelen yazıların anlatım, imlâ ve noktalama sorunları olduğunu üzüntüyle belirtiyorum.

Şubat-Mart sayısı için son yazı gönderme tarihi olarak 15 Ocak’ı belirledik. Bu arada geçen sayıda duyurduğumuz yazıları unutmadık; Güztanbul dosyamızdan dolayı önümüzdeki sayıya kaldılar. 15 Ocak’a kadar yazılarınızı bekliyoruz.

Görüşmek üzere...

umut güner